Kościół Zielonoświątkowy w Miastku

Pytania Piotra...
==========

Dlaczego tak to jest,
Że całe niebo płacze,
Kiedy się Go zapieram,
Gdy mówię,
Że Go nie znam
I nie widziałem nigdy.

Dlaczego tak to jest,
Że jak ptak się wyrywam
Ze swego własnego gniazda
oszołomiony „wolnością”?

Przecież dobrze wiem,
Że wrócę,
Wrócę prędzej czy później
Zraniony, poobijany’
Pełen goryczy albo lęku
Zwinę się w kłębek
W Jego dłoni,
A Jego ciepły oddech
Słone moje łzy
Osuszy.

Będę leczył rany
I uczył się Go
Na nowo.
A gdy już będzie dobrze
I znajdę pokój i radość,
Mój wzrok znowu pobiegnie
Ku otwartym wrotom.

Będę po cichu tęsknić
Za nieokreślonym
I błędne światła wezmę
Za swych przewodników.

Czy nasza historia, Boże
Musi być pasmem odejść
I powrotów?
Jak niepojętne dziecko
Wciąż tej samej lekcji uczę się

Na pamięć.
Chwytam się Twojej ręki.
Proszę.........

B.T.